نقش عاطفه مثبت و منفی و سبک هایی مساله گشایی در پیش بینی رضایت از زندگی در افراد مبتلا به دیابت

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش عواطف مثبت و منفی و سبک�های مسأله گشایی در پیش بینی رضایت از زندگی افراد مبتلا به دیابت می باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه بیماران دیابتی سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان�ها و مراکز بهداشت سنندج در سال 1392 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 100 نفر بعنونان نمونه انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های عاطفه مثبت و منفی، سبک های مسأله گشایی و رضایت از زندگی استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که عاطفه مثبت و سبک های مساله گشایی مثبت رابطه مثبت و معناداری (001/0< p) و عاطفه منفی رابطه منفی و معناداری در سطح (001/0< p) با رضایت از زندگی دارند. اما بین سبک مساله گشایی منفی و رضایت از زندگی رابطه ایی به دست نیامد (001/0 p>). بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت که عاطفه مثبت و سبک های مساله گشایی مثبت با بیشتر شدن سازش یافتگی جسمانی و روانی با وقایع تنش زای زندگی و سطوح بالاتری از عملکرد و رضایت از زندگی رابطه دارد و بالطبع کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد.